Het liep even wat anders

Lekker geslapen in de trein en daarna ook lekker ontbeten. Met de kleinste van de 2 meisjes heb ik nog een tijdje rode auto's geteld. We kwamen tot de 50 en toen gingen we over op zwembaden. We hadden vertraging en we zouden in plaats van 11 uur, 1 uur aankomen. Niet heel erg. Ik had afscheid genomen van de familie en ben op de brommer gesprongen. Wat een weer! Dat is even wat anders dan Noorwegen. Volle zon en 30 graden. Nog 200 km tot m'n ouders. Het rijden ging lekker tot na 100 km. Een auto voor ging vlak na een stoplicht vol in de remmen op een lange weg. Ik weet niet welke reden de Automobilist hier voor had, maar volgens mij zat hij gewoon te slapen. Ik kon het niet meer remmen en ik knalde op de auto. Mijn brommer viel met zijn uitlaat vol op m'n rechter kuit en heeft een groot stuk verbrand. De mensen achter me sprongen uit de auto om de brommer van me af te halen. Gelukkig was er een Franse vrouw die bij het ziekenhuis werkte bij en heeft me naar het ziekenhuis gebracht dat 500 meter verderop was. Ik kon nog gewoon goed lopen en had niet veel pijn. Ze hebben de brandwond schoongemaakt en er verband met zalf overheen gedaan. Later hoorde ik dat het misschien een 3e graads brandwond is. De zwaarste dus. Fuck! Ik denk zelf dat het een 2e graads is. Me ouders hebben me opgehaald en we zijn naar de camping gereden waar ik nu een pizza zit te eten. Morgen moet ik terug naar het ziekenhuis voor controle.