Het liep even wat anders

Lekker geslapen in de trein en daarna ook lekker ontbeten. Met de kleinste van de 2 meisjes heb ik nog een tijdje rode auto's geteld. We kwamen tot de 50 en toen gingen we over op zwembaden. We hadden vertraging en we zouden in plaats van 11 uur, 1 uur aankomen. Niet heel erg. Ik had afscheid genomen van de familie en ben op de brommer gesprongen. Wat een weer! Dat is even wat anders dan Noorwegen. Volle zon en 30 graden. Nog 200 km tot m'n ouders. Het rijden ging lekker tot na 100 km. Een auto voor ging vlak na een stoplicht vol in de remmen op een lange weg. Ik weet niet welke reden de Automobilist hier voor had, maar volgens mij zat hij gewoon te slapen. Ik kon het niet meer remmen en ik knalde op de auto. Mijn brommer viel met zijn uitlaat vol op m'n rechter kuit en heeft een groot stuk verbrand. De mensen achter me sprongen uit de auto om de brommer van me af te halen. Gelukkig was er een Franse vrouw die bij het ziekenhuis werkte bij en heeft me naar het ziekenhuis gebracht dat 500 meter verderop was. Ik kon nog gewoon goed lopen en had niet veel pijn. Ze hebben de brandwond schoongemaakt en er verband met zalf overheen gedaan. Later hoorde ik dat het misschien een 3e graads brandwond is. De zwaarste dus. Fuck! Ik denk zelf dat het een 2e graads is. Me ouders hebben me opgehaald en we zijn naar de camping gereden waar ik nu een pizza zit te eten. Morgen moet ik terug naar het ziekenhuis voor controle.

Haast!

Half 8 ging de wekker, in een halfuurtje alles op geruimd, betaald en vertrokken. Het schoot lekker op tot 100 km voor Düsseldorf, toen begon het opeens keihard te regenen. Het was echt van die snijdende regen waardoor ik niet harder kon rijden dan 50, want anders deed het erg pijn. Na ongeveer 75 km stopte de regen en ik was zeiknat. De laatste 25 km verliep moeizaam door alle stadsstoplichten.
Om de 10m stonden er weer een paar, en nooit op groen. Eindelijk! Ik was er! Of toch niet? Nee, verkeerde treinstation. Kak! Het goede treinstation in de navigatie gevonden, "Gelukkig! Maar 10 km verderop." het was inmiddels al 14.15 en 15.00 ging de tien beginnen met laden ban de voertuigen. 14.55 kwam ik aan, maar i kon niet vinden waar ik nou moest zijn. Na een tijd zoeken kon ik het vinden. Gelukkig had het laden wat vertraging opgelopen en kon ik zo in de rij aansluiten. In de trein zat ik samen met een reizend stel met 2 kinderen. Het waren 2 meisjes van 7 en 4/5 jaar. Erg aardige mensen en heb nog een hoop met ze gekletst.

Kilometers

Vroeg aangekomen in Frederikshavn. Het was erg mistig maar het regende niet. Denemarken is saai om door heen ter rijden, het is een lange weg die je na 350 km het land uit rijdt. Eenmaal in Duitsland aangekomen was het weer gelijk al een stuk beter! De zon sloeg door en ik voelde gelijk de warmte op m'n handen. Bij een plaatselijke garage ben ik even gestopt om m'n ketting te spannen. Ik kwam er ook gelijk achter dat m'n motor wat minimale olielekkage had, maar dat was te overzien. De Duitsers spreken bijna geen Engels, en na wat gebaren en wijzen, mocht ik een paar sleutels lenen. Ik heb die dag nog zo'n 250 km door Duitsland gereden, door alle agrarische gebieden. Het was erg mooi! Rond ongeveer 10 uur ben ik een camping gaan zoeken, me tentje op gezet en gaan slapen. Nog maar 300 km te gaan tot Düsseldorf!

Het regent, het regent...

Vanochtend vertrokken bij Koen z'n familie. Ik heb afscheid genomen en ze heel erg bedankt. Door de stralende regen heb ik 3 uur gereden naar Oslo. Inmiddels zit ik nu al 2 uur te wachten bij de Stenaline, net kreeg ik te horen dat ik nog 5 uur mag wachten. Half 8 zal het schip pas beginnen met boarden. Koen vindt zijn weg nu naar de fjorden bij Kaupanger, ik wens hem erg mooi weer toe! Zelf heb ik besloten om in 2 dagen naar huis in Nederland te rijden en vanuit daar de trein of vliegtuig te pakken naar mijn ouders in Frankrijk. Nu ik zo uit het raam van de overvolle wachtruimte kijk, kan ik in de verte blauwe lucht zien. Al een hele verbetering.

Verslag dag 7

Voordat ik naar Noorwegen zal vertrekken had ik al ingecalculeerd dat ik slecht weer zou krijgen. Nu ik zo twee dagen slecht weer heb, ben ik het al spuugzat. De voorspellingen over heel Noorwegen de komende 2 weken : "R E G E N". Na wat gesprekken met Koen's ouders en Koen zelf, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik naar mijn ouders in Frankrijk vertrek. Na gebeld te hebben naar Stenaline, vertrek ik morgen al naar Oslo waar ik de boot neem naar Frederikshaven (Denemarken). Vanuit daar kijk ik wel wat ik doe. Of ik neem de trein of ik reis met de brommer naar Zuid - Frankrijk. Koen kan niet mee, omdat hij aan d bootticket van zijn ouders vast zit, dus ik reis alleen. Het zal een nieuw avontuur worden. Tot morgen op de boot waar ik weer verslag zal doen.

Verslag dag 6

Kutweer. Vandaag begon de dag al bewolkt en ik heb het 's nachts al horen regenen. We gingen een tripje maken met de brommer door een toeristische route, de 'Peer Gynt Vegen' heette het. Een hele mooie route met een soort maanlandschap. Het had alleen nog mooier geweest als het weer een beetje meeholp. Het beng op een gegeven moment te regenen, toen heb ik m'n regenpak maar aangetrokken anders zal ik helemaal doorweekt thuiskomen. De trip was ongeveer 120 km, en we zijn in die tijd geen Tankstation tegen gekomen. Mijn reservetank was half leeg toen we wij een pomp aankwamen, het was dus echt net op tijd! Daarna hebben we nog 30 km gereden voordat we bij het huisje aankwamen, daar heb ik gelijk gedoucht en de openhaard aangemaakt. Bij een nabijgelegen hotel hen ik internet, daar zit ik nu. Straks ga ik terug naar het huisje om zo maar is te gaan slapen. Koen en ik weten nog niet zeker wanneer we willen vertrekken naar het volgende huisje, de voorspellingen zijn niet goed en dat gooit roet in het eten. Wild kamperen is niet echt fijn met slecht weer. Het volgende huisje zal zo op 350 km afstand liggen, waarvoor we ook nog het hooggebergte met sneeuw in moeten. Het zal een koude tocht worden. We denken erover om na Noorwegen, door naar Italië te rijden om zo toch noch een beetje een zomervakantie gevoel te krijgen. Tot morgen.

Verslag dag 5

Heerlijk geslapen. De dag begon zonnig, maar al snel werd het bewolkt. Na het ontbijt zijn we gaan proberen mijn brommer te fixen. Ducktape om het rubberen verbindingstukje en gaan! Maar dat ging niet heel goed. Na een tijdje gereden te hebben smolt ook de ducktape weg, wat nu? Met de vader van Koen zijn me met de auto naar een stadje gereden (ongeveer 40 km verderop), de navigatie gaf aan dat er een garage was maar er stonden alleen huizen. De volgende POI in de navigatie dan maar proberen, die ons leidde naar een garage die dicht was. Naast de garage zat een tankstation, we zijn daar wat gaan rond vragen maar mensen wisten niet of er ergens een garagebedrijf open was die zo'n verbindingen stukje zal hebben. Een man zei dat misschien een tankstation verderop wellicht zo'n rubberen buisje had. Wij zijn gaan rijden, maar kwamen niet het juiste tankstation tegen. Bij een afgelegen tankstation zijn we gestopt en hadden aan de kassa vrouw gevraagd of ze het onderdeel hadden. Ze schudde met haar hoofd: 'nee'. De vader van Koen zag een deur open staan in het winkeltje. Door de deur konden we zien dat het een beetje op een oude garage. We vroegen of we even binnen mochten kijken en dat was goed. Na wat rotzooien en klimmen over oude dozen had ik een rubberen buis gevonden die misschien wel zou kunnen passen. Ik gaf de buis aan Koen die de uitlaat in z'n hand had en hij riep even later:"Hij past!". We hebben 25 Kronen op de toonbank gelegd en zijn weggereden. Bij het huisje hebben we het onderdeel meteen monteert en hij zat nog beter dan het vorige verbindingsstukje! Daarna nog een eindje wezen rijden om te kijken of hij echt daadwerkelijk goed zat. Hij smolt niet, dus het werkte! Dat was dag 5.